Ontmoet onze LOVers - Marília Breite

Wie ben jij?

Ik ben Marília Breite: Braziliaanse van geboorte en Leuvenaar uit keuze. Ik ben politicoloog, creatief, moeder en iemand die oprecht begaan is met het bouwen aan een betere wereld voor de komende generaties.

Ik probeer verbanden te leggen, in verhalen, gemeenschappen en zelfs in het afval op straat. In Leuven heb ik Bin Your Butts Leuven opgericht, een project dat aantoont dat sigarettenpeuken het meest weggegooide afval ter wereld zijn. Ze lekken zware metalen uit voordat ze afbreken tot microplastics. Bovendien is de tabaksindustrie verantwoordelijk voor ongeveer 5% van de wereldwijde ontbossing. Ik wil helpen voorkomen dat een nieuwe generatie in de handen van de tabaksindustrie valt.

Daarnaast werk ik aan projecten die sociale onrechtvaardigheid en ongelijkheid aanpakken. En van tijd tot tijd schrijf ik over het leven, kunst, cultuur en alles daartussenin op mijn blog papelcomclips.com.

Waarom ben je LOVer geworden?

Toen ik voor het eerst in Leuven aankwam, werd ik verwelkomd – niet perfect, maar wel oprecht. Die ervaring zette me aan het denken over wat er echt betekent om ergens thuis te horen.

Zoals Bell Hooks zei: “Als ons wordt geleerd dat veiligheid altijd schuilt in gelijkheid, dan zal elk verschil als een bedreiging worden gezien.” LOV2030 doet het tegenovergestelde: het omarmt verschillen als iets noodzakelijks en waardevols. Deelnemen aan het Droomteam voelde als een natuurlijke manier om bij te dragen aan een stad die nog in ontwikkeling is, en om ervoor te zorgen dat meer mensen zich gezien en onderdeel van dat proces voelen.

Wat betekent LOV voor jou?

LOV is voor mij een levendige uitnodiging om na te denken over wie erbij hoort, wiens stem wordt gehoord en wiens verhalen de toekomst bepalen.

Grada Kilomba vroeg ooit: “Wie mag er spreken? Waar mogen we over spreken? En wat gebeurt er als we spreken?” Die vraag is me altijd bijgebleven. LOV is een kans om ervoor te zorgen dat het antwoord is: iedereen mag spreken, alles kan worden besproken en verandering is mogelijk als we echt luisteren.

LOV draait helemaal om nieuwe ontmoetingen. Wie heb je tijdens je verblijf in Leuven ontmoet die je een LOVely gevoel gaf?

In Leuven heb ik mijn leven helemaal opnieuw opgebouwd. Hier ben ik moeder geworden, heb ik echte vriendschappen gesloten en mensen ontmoet die mij hebben veranderd.

Ik denk vooral aan mijn theaterlessen bij WISPER, met een docent uit Mexico en klasgenoten uit de hele wereld. De energie in die ruimte was ongelooflijk en tegen het einde van de laatste les wilde niemand meer weg. Het was een van die zeldzame plekken waar culturen op natuurlijke wijze samensmolten en iedereen zich veilig voelde om gewoon zichzelf te zijn. Dat is voor mij wat een LOVely community is.

Wanneer was je voor het laatst verbaasd door de natuur?

Vandaag, tijdens een wandeling met mijn man in Park Abbey. Er is iets krachtigs aan de manier waarop natuur en geschiedenis daar samengaan. Elke keer als ik er doorheen loop, word ik eraan herinnerd hoe stil alles met elkaar verbonden is.

Denk je dat kunst en cultuur kunnen bijdragen aan meer verbondenheid?

Absoluut! Maar alleen als ze eerlijk zijn. Kunst moet niet beleefd of decoratief zijn. Het moet ons uitdagen, ons raken, ons doen stilstaan en opnieuw kijken. Daar begint echte verbinding: in het onverwachte, in het ongemakkelijke en in de gesprekken die daarop volgen.

Wat is je favoriete LOVely plek in Leuven en daarbuiten?

In Leuven moet het wel het Begijnhof zijn. Het is er vredig en vol rustige schoonheid, maar ook vol geschiedenis. Ooit was het een middeleeuws dorp van sterke vrouwen – de begijnen – die ervoor kozen om onafhankelijk te leven. Sommigen werden bewonderd, anderen werden als een bedreiging gezien. Eén begijn, Marguerite Porete, werd zelfs op de brandstapel verbrand in Frankrijk omdat ze te vrijuit sprak over haar geloof. Voor mij is het Begijnhof meer dan alleen een mooie plek. Het is een herinnering aan veerkracht, gemeenschap en rebellie.

Wat hoop je voor 2030?

Ik hoop dat Leuven moedig blijft. Moedig genoeg om open te blijven, ook als dat ongemakkelijk is. Ik hoop dat mijn dochter opgroeit in een stad die kritisch denken waardeert en luistert naar wat mensen zeggen. En ik hoop dat we blijven dromen van een betere toekomst: misschien niet perfect, maar wel vol zorg en intentie.

Heb je nog een laatste LOVely gedachte die je met ons wilt delen?

Begin voordat je er klaar voor bent. Maak ruimte voor ongemakkelijke situaties en luister aandachtig naar mensen wiens verhalen je nog niet kent.

Als Leuven echt de culturele hoofdstad van Europa wil worden, laten we dan beginnen met een hoofdstad van vriendelijkheid, nieuwsgierigheid en moed te worden. Dat is een stad die ik wil blijven bouwen – samen met anderen, niet alleen.