Een gletsjer bouwen op de Keizersberg

Stefaan Vandelacluze wil de wereld herstellen. Niet door groots te roepen, wel door stoutmoedig te verbeelden. Hij gelooft in de kracht van artistiek denken, ontmoeten en kijken. En soms, heel soms, in het bouwen van een gletsjer in het hart van Leuven.

Stefaan Vandelacluze: “Mijn project Hoe bouw ik een gletsjer?, dat in Het Financiële Dagblad werd beschreven als 'een poging om een gletsjer op de Bondgenotenlaan of de Keizersberg te realiseren', is geen gimmick. Het is een voorstel tot dialoog, een performatief manifest over water, klimaat, kunst en hoop. En ja, ook over lol.”

Stefaan Vandelacluze: “Dat plezier zit in ontmoetingen. In verhalen. In de gedachte dat zelfs een bloem tussen het Leuvense plaveisel iets te zeggen heeft. Ik woon deels in een berghut in de Alpen. De natuur is mijn eerste natuur. Maar ik zie ze ook in de stad, in het kleine, in het weerbarstige."

“Mijn ideeën reiken ver. Van ijsfonteinen in India tot door drones gebouwde torens op 3.000 meter hoogte. Van smeltende gletsjers tot wolkenmelkinstallaties. Maar de kern is eenvoudig: kunst ontstaat pas echt in dialoog. Zonder publiek, geen kunst. De toeschouwer is even belangrijk als de verf of het marmer. Verbinding is geen bijzaak. Het is de voorwaarde.”

“LOV2030 heeft voldoende zotte ambitie om écht bakens te verzetten. Het zoekt limieten op. Het laat verbeelding toe. Verbeelding is mijn grondstof. Mijn bijdrage aan LOV2030 is er dan ook één van verbeeldingskracht en verbinding. Geen project dat de stad 'verfraait', wel één dat haar wakker schudt. Een voorstel dat even absurd als urgent is.”

Stefaan Vandelacluze: "De energie die nodig is voor die gletsjer in Leuven, wordt opgewekt via een innovatief waterstofpanelenpark, dat na afloop geschonken wordt aan de lokale cultuursector. Die wordt in één klap CO2-neutraal."

"Zo draagt het project niet alleen bij aan het bewustzijn rond klimaatverandering, maar ook aan structurele verduurzaming van het culturele landschap. De gletsjer wordt een podium, een spiegel, een gesmolten manifest, maar ook een speelplaats voor kinderen en jongeren in de kerstvakantie."

Stefaan Vandelacluze: "De gletsjer is meer dan een ecologisch experiment. Het is een democratisch kunstwerk dat uitnodigt tot participatie, dialoog en systeemverandering. Het project doorbreekt silo’s tussen kunst, wetenschap, politiek en industrie. Het nodigt burgers, academici en zelfs petrochemiebedrijven uit om verantwoordelijkheid op te nemen en opnieuw te dromen."

"Zelfs als de gletsjer nooit 'echt' gebouwd wordt, heeft het project zijn kracht bewezen: het mobiliseert verbeelding als bron van verzet én verbinding. Het legt de vinger op de wonde, maar toont ook onverwachte pleisters."

"We kunnen terugkeren naar het verleden om ons te redden of we proberen in de toekomst het kwaad te herstellen. We hebben alles verknoeid, maar ik geloof in de maakbaarheid van de wereld."